Τα ακμάζοντα οικονομικά ξενοδοχεία της Κίνας κερδίζουν χωρίς περιθώρια

ΣΑΝΓΚΑΗ – Ο Γερμανός μηχανικός Michael Bosch δεν ενοχλείται από την έλλειψη γυμναστηρίου και άλλων ανέσεων για τα πλάσματα στο οικονομικό ξενοδοχείο του σε ένα ανακαινισμένο κτίριο γραφείων στη Σαγκάη. Έχει μείνει σε τέτοια ξενοδοχεία σε σχεδόν δώδεκα ταξίδια σε κινεζικές πόλεις.

ΣΑΝΓΚΑΗ – Ο Γερμανός μηχανικός Michael Bosch δεν ενοχλείται από την έλλειψη γυμναστηρίου και άλλων ανέσεων για τα πλάσματα στο οικονομικό ξενοδοχείο του σε ένα ανακαινισμένο κτίριο γραφείων στη Σαγκάη. Έχει μείνει σε τέτοια ξενοδοχεία σε σχεδόν δώδεκα ταξίδια σε κινεζικές πόλεις.

«Το μόνο που χρειάζομαι είναι ένα καθαρό, ζεστό μέρος για ύπνο. Δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ η εξυπηρέτηση», είπε ο 32χρονος καθώς περίμενε για 10 λεπτά έναν αποσπασμένο ρεσεψιονίστ να τον παρακολουθήσει σε ένα Motel168 στην άκρη της οικονομικής περιοχής της Σαγκάης.

Εκατομμύρια επιχειρηματίες και τουρίστες, Κινέζοι και ξένοι, εκμεταλλεύονται την άνθηση της οικονομικής ξενοδοχειακής βιομηχανίας της Κίνας, η οποία προσφέρει δωμάτια με λιγότερα από 50 δολάρια τη βραδιά σε σύγκριση με περίπου 200 δολάρια σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων.

Ο αριθμός των χαμηλών δωματίων ξενοδοχείων έχει αυξηθεί τα τελευταία οκτώ χρόνια από σχεδόν μηδέν σε πάνω από 100,000, με περισσότερες από 100 μάρκες να ανταγωνίζονται για ένα κομμάτι της ταχέως αναπτυσσόμενης εγχώριας τουριστικής αγοράς της Κίνας. Έχουν εμφανιστεί περισσότερες από 100 μάρκες.

Η ταχέως αναπτυσσόμενη κινεζική οικονομική ξενοδοχειακή βιομηχανία μοιάζει με την έκρηξη των μοτέλ των ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, η οποία τροφοδοτήθηκε από τον τουρισμό και την επέκταση των αυτοκινητοδρόμων.

«Η Κίνα έχει πληθυσμό τετραπλάσιο από αυτόν των ΗΠΑ και έχει τη δυνατότητα να είναι η μεγαλύτερη αγορά οικονομικών ξενοδοχείων στον κόσμο», δήλωσε ο Wang Lie, οικονομικός διευθυντής της οικονομικής αλυσίδας Hanting Hotels.

Μεγάλοι και μικροί Κινέζοι επενδυτές, καθώς και ξένοι βαρέων βαρών, όπως η Morgan Stanley, η Warburg Pincus και η Merrill Lynch, συσσωρεύονται στον κλάδο, παρόλο που ο έντονος ανταγωνισμός και τα επιτόκια δωματίων απειλούν τώρα να βλάψουν τα κέρδη.

Η πολιτική και κοινωνική αλλαγή, καθώς και η οικονομική άνθηση της Κίνας, έχουν βοηθήσει τη βιομηχανία. Μέχρι πρόσφατα, η κυβέρνηση έκανε ελάχιστα για να ενθαρρύνει τα εσωτερικά ταξίδια των πολιτών της, εν μέρει λόγω ανησυχίας για τη δημόσια ασφάλεια και την κοινωνική σταθερότητα.

Πολλοί Κινέζοι ταξιδιώτες έπρεπε να μείνουν σε ζοφερούς «ξενώνες» που διαχειρίζονται οι τοπικές κυβερνήσεις, διαβόητοι για τους σπαρτιατικούς κοιτώνες, την έλλειψη θέρμανσης και τις κακές υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Αλλά το 1999, η κεντρική κυβέρνηση άρχισε να προωθεί τα ταξίδια ως τρόπο τόνωσης της οικονομίας, δημιουργώντας τρεις εβδομαδιαίες εθνικές αργίες που αύξησαν τη ζήτηση για δωμάτια ξενοδοχείων.

Αυτό εξαπέλυσε μια ταξιδιωτική έκρηξη. Το 2006, 1.39 δισεκατομμύρια εσωτερικά ταξίδια Κινέζων τουριστών απέφεραν 85 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένα κατά 17% από το 2005, δείχνουν τα τελευταία επίσημα στοιχεία. Πηγές του κλάδου αναφέρουν ότι η ανάπτυξη συνεχίζεται με παρόμοιο ρυθμό.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η αγορά επαγγελματικών ταξιδιών της Κίνας αξίζει περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια, η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο, σύμφωνα με την American Express.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Κίνα τον Αύγουστο, και η Παγκόσμια Έκθεση της Σαγκάης το 2010, αναμένεται να βοηθήσουν στη διατήρηση της ζήτησης να αυξάνεται αφού το Πεκίνο αποφάσισε τον περασμένο μήνα να μειώσει τον αριθμό των εβδομαδιαίων διακοπών από τρεις σε δύο.

«Τα χρήματα ξεχύνονται σε αυτήν την καυτή βιομηχανία και κάθε παίκτης επεκτείνεται επιθετικά για να αποκτήσει μερίδιο αγοράς», δήλωσε ο Xu Rongzu, πρόεδρος της Jinjiang Inn με έδρα τη Σαγκάη, η οποία ιδρύθηκε το 1996 ως η πρώτη οικονομική αλυσίδα ξενοδοχείων της Κίνας.

Σε αντίθεση με τα πολυτελή ταξίδια, η οικονομική ξενοδοχειακή βιομηχανία της Κίνας κυριαρχείται από τοπικές μάρκες. Αν και τα φθηνά ξενοδοχεία έχουν δελεάσει οικονομικούς τουρίστες και ταξιδιώτες με σακίδιο από το εξωτερικό, η συντριπτική πλειοψηφία των πελατών είναι ντόπιοι που δεν είναι εξοικειωμένοι με ξένες μάρκες.

Μικρές, βιαστικές κινεζικές εταιρείες μπόρεσαν να βουτήξουν στην αγορά, ενώ οι πιθανοί ξένοι ανταγωνιστές εξακολουθούν να κάνουν μελέτες σκοπιμότητας, καθώς η μέση επένδυση σε ένα οικονομικό ξενοδοχείο είναι μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια και συχνά μπορεί να αποσβεστεί σε τρία έως πέντε χρόνια.

Ο κλάδος έχει προσελκύσει Κινέζους επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένου του Τζι Κι, 42 ετών, του ασυναγώνιστου, γρήγορου γιου ενός αγρότη. Παράτησε τη δουλειά του ως διευθυντής πωλήσεων υπολογιστών στη Σαγκάη στα μέσα της δεκαετίας του 1990 για να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες για ένα χρόνο, προτού επιστρέψει για να ιδρύσει μια σειρά από εταιρείες.

Συνίδρυσε τον διαδικτυακό ταξιδιωτικό πράκτορα Ctrip το 1999 και το Home Inns, τώρα τη μεγαλύτερη οικονομική αλυσίδα ξενοδοχείων της Κίνας, το 2001. Και τα δύο είναι εισηγμένα στην αγορά Nasdaq των ΗΠΑ. Ο Ji τώρα στοχεύει σε μια λίστα στο εξωτερικό των Hanting Hotels, τα οποία δημιούργησε το 2005.

Ο Ji λέει ότι ο οικονομικός ξενοδοχειακός κλάδος είναι ελκυστικός επειδή η χώρα μετατοπίζεται από το μοντέλο ανάπτυξης «Made in China» στο «Service by China», καθώς η ρύπανση και οι διεθνείς εμπορικές εντάσεις σημαίνουν ότι δεν μπορεί πλέον να βασίζεται αποκλειστικά στην ανάπτυξη της μεταποίησης.

ΞΕΝΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ

Η κυριαρχία των Κινέζων επιχειρηματιών έχει αφήσει τις επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων σε τοπικές επιχειρήσεις ως τον ευκολότερο τρόπο για πολλούς ξένους επενδυτές να μπουν στην άνθηση.

Η Home Inns συγκέντρωσε πάνω από 109 εκατομμύρια δολάρια στην εισαγωγή της στον Nasdaq τον Οκτώβριο του 2006 μετά από επένδυση από την εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων IDG Ventures με έδρα τις ΗΠΑ. Σκοπεύει να τετραπλασιάσει τον αριθμό των ξενοδοχείων της σε 1,000 σε λίγα χρόνια και να επεκταθεί εκτός Κίνας στην Ασία.

Η 7 Days Inn με έδρα το Shenzhen, η πέμπτη μεγαλύτερη αλυσίδα της Κίνας, σχεδιάζει να τριπλασιάσει τον αριθμό των ξενοδοχείων της σε 200 το 2008, αφού έλαβε τον Σεπτέμβριο μια συνδυασμένη ένεση 95 εκατομμυρίων δολαρίων από τη Merrill Lynch, την Deutsche Bank και την Warburg Pincus.

Ωστόσο, ορισμένες μεγάλες ξένες αλυσίδες πιστεύουν ότι έχουν την τεχνογνωσία για να ανταγωνιστούν στην Κίνα, όπου η δημιουργία ενός ονόματος θα μπορούσε να τους βοηθήσει να προσελκύσουν επιχειρήσεις στο εξωτερικό από τις εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζους τουρίστες που ξεκινούν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό.

Η Accor, ο μεγαλύτερος ξενοδόχος της Ευρώπης, στοχεύει να έχει έως και 120 οικονομικά ξενοδοχεία Ibis στην Κίνα έως το 2010, από εννέα τώρα — αν και το μεγαλύτερο μέρος των κινεζικών εσόδων της Accor θα εξακολουθήσει να προέρχεται από τα υψηλότερα ξενοδοχεία Sofitel και Novotel.

Όπως συμβαίνει με πολλές κινεζικές βιομηχανίες, η επενδυτική έκρηξη μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπή. Ο ανταγωνισμός για πελάτες και ακίνητα σε καλή τοποθεσία αυξάνει το λειτουργικό κόστος ενώ πλήττει τα ενοίκια και τα ποσοστά πληρότητας.
Οι τιμές των δωματίων για τα οικονομικά ξενοδοχεία μειώθηκαν κατά 45 τοις εκατό κατά μέσο όρο το 2006 και η πληρότητα μειώθηκε στο 82.4 τοις εκατό από 89 τοις εκατό, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του υπουργείου Εμπορίου — αν και παρέμεινε πάνω από το μέσο ποσοστό πληρότητας της ξενοδοχειακής βιομηχανίας περίπου 60 τοις εκατό.

Τα ενοίκια ακινήτων, ένα μεγάλο μέρος του κόστους, αυξήθηκαν πέντε φορές πιο γρήγορα από τις ήδη αφρώδεις τιμές των ακινήτων της Κίνας το 2006.

«Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους οικονομικούς φορείς εκμετάλλευσης ξενοδοχείων είναι ο έλεγχος του κόστους», δήλωσε ο Xu Jinjiang. «Εκτός από την αύξηση των ενοικίων, η αύξηση των τιμών της ενέργειας και των μισθών προσθέτει πίεση στο κόστος».

Η αγορά έχει επίσης πληγεί από πολλά υποτυπώδη, ιδιωτικά ξενοδοχεία που μπόρεσαν να αυτοαποκαλούνται «αλυσίδες προϋπολογισμού» λόγω χαλαρών κυβερνητικών κανονισμών, δήλωσε ο Zhang Minghou, αξιωματούχος της China Hotel Association.

Ο Zhang βοήθησε προσχέδια κανόνων, που θα δημοσιευθούν φέτος, με σκοπό τη ρύθμιση των προτύπων του τομέα και των υπηρεσιών.

«Η Κίνα δεν είναι πλέον παρθένο έδαφος για οικονομικά ξενοδοχεία και οι μέρες των παχυλών κερδών έχουν τελειώσει», δήλωσε ο Τζι Γιούε, διευθυντής της αμερικανικής εταιρείας ιδιωτικών μετοχών Sequoia Capital. «Υπάρχουν ήδη κάποιοι προφανείς ηγέτες της αγοράς. Αναμένουμε να δούμε ενοποίηση».

Η Home Inns, η Motel168 και η Jinjiang Inn, η οποία αποτελεί μέρος του Shanghai Jinjiang International Hotels Group, ελέγχουν ήδη ένα συνδυασμένο 44 τοις εκατό της αγοράς και αυτό μπορεί να αυξηθεί.

Τον Οκτώβριο, η Home Inns απέκτησε 26 ακόμη ξενοδοχεία αγοράζοντας τον δύο ετών αντίπαλο Top Star. Ο Διευθύνων Σύμβουλος David Sun είπε ότι οι εξαγορές θα αντιπροσωπεύουν το ένα πέμπτο της επέκτασης της Home Inns μακροπρόθεσμα.

Ωστόσο, άλλες αλυσίδες μπορεί να συνεχίσουν να ευδοκιμούν μέσω της τμηματοποίησης της αγοράς, δήλωσε ο Wang στην Hanting Hotels. «Οι δυνατότητες στην Κίνα είναι τεράστιες και δεν είναι ένα παιχνίδι που παίρνει όλους τους νικητές».

Για να αποφύγει τον άμεσο ανταγωνισμό με κορυφαίους παίκτες, η Hanting αυτοαποκαλείται αλυσίδα ξενοδοχείων «μεσαίου επιπέδου» και στοχεύει ιδιαίτερα τους επαγγελματίες ταξιδιώτες.

Τα ξενοδοχεία του είναι διακοσμημένα με ελαιογραφίες και κάθε δωμάτιο είναι εξοπλισμένο με όχι μία αλλά δύο ευρυζωνικές γραμμές internet.

Και ο ελεγχόμενος από τη Μαλαισία εταιρεία κρουαζιέρας Star Cruises εισήλθε στην αγορά στοχεύοντας στο χαμηλότερο άκρο, χρεώνοντας τους ταξιδιώτες λιγότερο από 14 $ γιουάν ανά διανυκτέρευση σε σύγκριση με το διπλάσιο του Home Inns. (1$ = 7.24 γιουάν)

guardian.co.uk

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Avatar της Linda Hohnholz

Linda Hohnholz

Αρχισυντάκτης για eTurboNews με έδρα το eTN HQ.

Μοιράστε σε...